عطاری (۱۳۸۵) در تحقیقی نیز به بررسی ویژگی های شخصیتی ، مهارت های اجتماعی ، سبک های دلبستگی و ویژگی های جمعیت شناسی به عنوان پیش‌بینی های موفقیت و شکست رابطه زناشویی در زوج های متقاضی طلاق و عادی در اهواز پرداخت . نتایج به دست آمده نشان داد که شکست و موفقیت در رابطه زناشویی را می توان از روی متغیرهای ویژگی های شخصیتی ، مهارت‌های اجتماعی ، سبک های دلبستگی و ویژگی‌های جمعیت شناختی پیش‌بینی نمود .

قیامی ( ۱۳۸۴ ) در بررسی رابطه سبک های دلبستگی با سبک های مقابله مذهبی ‌به این نتیجه رسید که از میان سبک های دلبستگی ( ایمن ، اجتنابی و دوسوگرا ) تنها سبک دلبستگی دوسوگرا توانایی پیش‌بینی سبک مقابله مذهبی مثبت را داشت و رابطه همبستگی منفی میان دو متغییر معنی دار بود .

بشارت ( ۱۳۸۲ ) در بررسی رابطه سبک های دلبستگی و مشکلات بین شخصی ‌به این نتایج رسید که آزمون های دارای سبک دلبستگی ایمن نسبت به آزمون ها دارای سبک دلبستگی نا ایمن ، مشکلات بین شخصی کمتری داشتند هم چنین میزان مشکلات آزمون های دارای سبک دلبستگی اجتنابی از میزان مشکلات بین شخصی آزمودنی های دارای سبک دلبستگی دوسوگرا کمتر است .

خانجانی ( ۱۳۸۱ ) در تحقیقی که به بررسی رابطه جدایی های موقت روزانه مادر کودک با شکل گیری و مشکلات رفتاری کودکان پرداخت ‌به این نتیجه رسید که کودکان کمتر از ۳ سال که بیشتر از ۳۵ ساعت در هفته تحت مراقبت غیر مادرانه قرار می گیرند در معرض خطر ناایمنی دلبستگی و مشکلات رفتاری اجتماعی ( از دید مربی به مادر ) قرار دارند . یافته دیگر پژوهش آشکار ساخت که نوع مراقبت ( خویشاوندی – مهد کودکی ) با شکل گیری دلبستگی رفتاری کودک رابطه ندارد .

اسماعیلی ( ۱۳۸۷ ) در تحقیقی که به تأثیر آموزش رفتارهای دلبستگی مادر – جنین بر سلامت روان مادران نخست باردار در سه ماهه سوم بارداری پرداخت نتایج نشان داد که میانگین نمره سلامت روان قبل از مداخله در گروه مورد و شاهد اختلاف آماری معنی داری نداشت میانگین نمره سلامت روان بعد از مداخله در دو گروه شناخت آماری معنی داری داشته است . همچنین ‌میانگین نمره دلبستگی بعد از مداخله در دو گروه اختلاف آماری معنی داری را داشته است . یعنی اینکه آموزش رفتارهای دلبستگی مادر – جنین می‌تواند موجب افزایش دلبستگی و سلامت روان مادر گردد .

۱- در مطالعه ای ابراهیمی ( ۱۳۸۷ ) به بررسی اثر بخشی برنامه عملی مهارت‌های روابط صمیمانه بر افزایش رضایتمندی زناشویی و تعدیل ابعاد دلبستگی انجام گرفت طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی به صورت پیش آزمون و پس آزمون بود حجم نمونه در پژوهش حاضر ۲۰ نفر خانم متاهل ( هر گروه ۱۰ نفر ) بود که با بهره گرفتن از روش نمونه گیری در دسترس از میان مراجعه کنندگان به کلینیک ها انتخاب شدند . نتایج تحلیل آماری آزمون (تی) نشان داد که درمان گروهی کاربرد مهارت‌های روابط صمیمانه باعث افزایش معنی داری در تعدیل ابعاد دلبستگی در بعد اجتناب دارد . به طور خلاصه نتایج این پژوهش نشان داد که برنامه مهارت‌های عملی روابط صمیمانه به طور معنا داری باعث افزایش میزان رضایتمندی زناشویی و تعدیل ابعاد دلبستگی می شود .

۲- متولی ( ۱۳۸۸ ) در یک مطالعه توصیفی مقطعی به بررسی رابطه میان رضایتمندی از زندگی زناشویی و صمیمیت زوجین در زنان باردار شاغل و غیر شاغل شهر اردبیل پرداخت نمونه شامل ۹۳ زن باردار شاغل و ۹۳ زن باردار غیر شاغل مراجعه کننده به مراکز بهداشتی درمانی شهری که به صورت نمونه گیری خوشه ای طبقه بندی شده انتخاب شده بودند بوده نتیجه نشان داد که شاغل بودن بر میزان رضایتمندی و صمیمیت زنان باردار در نمونه های مورد پژوهش تاثیری نداشته است

۳- سرچشمه( ۱۳۸۴ ) نشان داد که ۱- بین سبک دلبستگی ایمن و رضایت زناشویی دانشجویان مرد متاهل دانشگاه رابطه مثبت و معناداری وجود دارد ۲- بین سبک دلبستگی نا ایمن و رضایت زناشویی رابطه منفی معنی داری وجود دارد .۳- فارغ از اثر سن و طول مدت ازدواج بین سبک دلبستگی ایمن و رضایت زناشویی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد ۴- فارغ از اثر سن و طول مدت ازدواج بین سبک دلبستگی نا ایمن و رضایت زناشویی رابطه منفی معناداری وجود دارد .

مروری بر پژوهش های انجام شده در خارج از کشور

۱ – در ارتباط بین متغیرهای مذکور و رضایت زناشویی تحقیقات فراوانی صورت گرفته است .

آسچر^[۶۱] و همکاران ( ۲۰۱۰ ) به بررسی رضایت زناشویی و رابطه آن با زبان هیجانی در مبتلایان به بیماری دمانس قشر قدامی کیجگاهی مغز ( FtD ) و آلزایمر ( AD ) پرداختند ۱۵ بیمار FtD و ۱۶ بیمار آلزایمر که تمامی آن ها زوج بودن مورد آزمایش قرار گرفتند . همچنین ۲۱ زوج هدایت کننده با گفتگو در رابطه با مشکلات رابطه ای در شرایط آزمایشگاهی مورد آزمون قرار گرفتند . زوجین FtD رضایت زناشویی کمتری نسبت به AD و زوجین کنترل کننده نشان دادند در حین تمایل سرپرست های AD و FtD با ارائه کلمات احساسی منفی بیشتری نسبت به دیگر زوجین ( تفاوت در زوج های کنترل کننده یافت نشد ) نشان داده شد . FtD ها همچنین لغات منفی بیشتری نسبت به AD به کار گرفتند .

۲- هیون و شین^[۶۲] ( ۲۰۰۹ ) به بررسی عوامل پیش‌بینی کننده رضایت زناشویی در پیشواهای رومانی کره ای و همسرانشان ( مونث ) در آمریکا پرداختند عوامل انتخاب شده که موجب رضایت زناشویی در میان رومانیون کره ای به نظر می رسید : ارتباط ابراز هیجان ، رضایت جنسی و همچنین انجام دادن امور به کمک یکدیگر از جمله آن ها بود نمونه شامل ۸۵ رومانی به همراه همسرانشان بود نتایج به دست آمده نشان داد که هریک از افراد رضایت بالایی از رابطه زناشویی خود داشتند برای هر رومانی کره ای ابراز هیجان و انجام دادن امور به صورت گروهی عامل اصلی رضایت زناشویی محسوب می شدن و این در حالی است که تنها ابراز هیجان عامل اصلی رضایت همسرانشان محسوب می شد .

بلوم ، براندو براوان راگدال^[۶۳] ( ۲۰۰۸ ) تاثیر سبک های دلبستگی و تعهد را بر رضایت زناشویی مورد مطالعه قرار دادن نمونه تحقیق در برگیرنده ۱۹۱ زوجی بود که ازدواج مجرد داشتند . نتایج تحلیل آماری آندا حاکی از آن بود که سبک های دلبستگی و تعهد بر رضایت زناشویی تاثیر مثبتی داشت .

لمنز ، بایس ، هین ، ایسلر و دمیتنار ^[۶۴] ( ۲۰۰۷ ) در مطالعه ای به بررسی رضایت زناشویی ، سبک های دلبستگی و مشکلات ارتباطی در زوج های افسرده و زوج های سالم پرداختند . نمونه در بر گیرنده ۷۷ زوج مراجعه کننده به کلینیک های روان درمانی و ۷۷ زوج سالم ( مشابه از نظر سن و جنسیت ) بود . نتایج حاکی از وجود رابطه میان رضایت زناشویی و سبک های دلبستگی بود . نتایج نشان داد زوج های افسرده نسبت به زوج های سالم دارای مشکلات دلبستگی ، ارتباطی و رضایت زناشویی پایین تر بودند از سوی دیگر زوج های سالم رضایت زناشویی بالاتر سبک های دلبستگی ایمن و مشکلات ارتباطی پایین تر را گزارش کردند .

بلوم و همکاران ( ۲۰۰۷ ) در این مطالعه تاثیر سبک های دلبستگی و رابطه چند متغیر ( تبادل فردی و تبادل اجتماعی ) در توصیف پیام های اصلاح پذیر مشخص شد . ۱۹۱ نفر شرکت کننده ( که مجددا ازدواج کرده بودند ) پاسخ نامه ها را تکمیل نمودند و از این طریق سطح رضایت زناشویی آن ها ( با بهره گرفتن از MClI ) ، سبک دلبستگی آن ها ، سطوح تعهد و انسجام اجتماعی آن ها و تفاسیر آن ها از پیام های اصلاح پذیر ، تفاوت آن ها در سطح مبهم گویی ، از همسران شان ارزیابی شد . نتایج تحلیل های رگرسیون و آنوا نشان دادند که رابطه بین متغیرها ( فردی و اجتماعی ) و هم چنین سبک های دلبستگی به طور مثبت در ارزیابی پیام های اصلاح پذیر تاثیر دارند . و سایر نتایج نیاز به پژوهش بیشتری را ایجاب می‌کنند .

چارینا، رحمت اله^[۶۵] ( ۲۰۰۷ ) در پژوهشی به بررسی رابطه بین شخصیت های زوجین با رضایت زناشویی پرداختند . در این پژوهش روابط بین ویژگی های شخصیتی زوجین و رضایت زناشویی با بهره گرفتن از مدل آزمایشی ( APIM ) بررسی شد . هدف اصلی از این پژوهش بررسی همزمان سیزده ویژگی شخصیتی به عنوان پیش‌بینی کننده های رضایت زناشویی بود نتایج رابطه بین رضایت زناشویی با ویژگی شخصیتی به عنوان پیش‌بینی کننده های رضایت زناشویی بود . نتایج رابطه بین رضایت زناشویی با ویژگی باز بودن نسبت به تجربه ( – ) ، وجدانی بودن ( + ) ، توافق (+ ) ، دلبستگی اضطرابی (- ) ، جاذبه اجتماعی ( + ) ، جنسیت اجتماعی ( – ) ، برون گرایی ( – ) نشان دادند ، نتایج این پژوهش اهمیت ویژگی های شخصیتی در رضایت زناشویی را نشان می‌دهد .

کریستینا ام، فیلیپاوانگ ، برژیتاویکبرگ ^[۶۶]( ۲۰۰۶ ) دلبستگی عاشقانه ، رضایت زناشویی و رضایت والدینی را مورد بررسی قرار دادند . در این پژوهش، رابطه ی بین سبک های دلبستگی و روابط بین زوجین بعد از تبدیل شدن به پدر و مادری در ۲۵۱ نفر ( ۱۲۸ مادر و ۱۲۳ پدر ) بررسی شد . سبک های دلبستگی به کمک مقیاس روابط نزدیک و روابط زوجین به وسیله مقیاس سازگاری زوجین برای هر عضو بررسی شدند . ارزیابی نتایج نشان می‌دهند که پدران و مادرانی که دفعه ی اول والدین شدند امتیازات بالایی در دلبستگی نا ایمن داشتند . مادران و پدران دفعه ی دوم در دلبستگی اجتنابی امتیازات بیشتری داشتند و در روابط همسری خود کمتر خوشحال بودند . سبک های دلبستگی به طور قابل ملاحظه ای عدم رضایت در روابط زوجین را برای والدین دفعه ی دوم نشان دادند .

حاصلی ، جامی^[۶۷] ( ۲۰۰۶ ) رابطه بین دینداری و سبک دلبستگی عاشقانه را با رضایت زناشویی در بین زوج های تازه ازدواج کرده بررسی نمودند . هدف از این مطالعه ، بررسی نقش ترکیبی تعهد مذهبی و سبک دلبستگی بر رضایت زناشویی بود ( ۱۸۴ N ، ۹۲ شوهر و ۹۲ زن بدون فرزند که بین ۱ تا ۵ سال از ازدواج آنان گذشته بود ) . در این تحقیق از پرسش نامه های مقیاس تعهد مذهبی ۱۰ ، مقیاس سازگاری زوجین و مقیاس روابط نزدیک استفاده شد . نتایج نشان می‌دهند که زوج های با تعهد مذهبی یکسان ، رضایت زناشویی بیشتری نسبت به زوج های با اختلافات زیاد در تعهد مذهبی دارند . تعهد مذهبی ، رابطه ی بین دلبستگی و رضایت زناشویی را متعادل می‌کند.

آریندل ، لوتیجن ، بپیلاک^[۶۸] ( ۲۰۰۵ ) درباره نظریه دلبستگی پیش‌بینی می‌کند که تجربیات اولیه مراقبان بر کیفیت روابط بعدی ( عاشقانه ) افراد و در نتیجه سلامتی روان آن ها اثر می‌گذارد . پژوهش حاضر نقش صمیمیت را رابطه عاشقانه کنونی به عنوان واسطه احتمالی رابطه بین دلبستگی فرد بالغ و درماندگی روان شناختی در یک نمونه بالینی و اجتماعی بررسی کرد . نتایج مشخص کردند که دلبستگی ایمن به طور مثبت و دلبستگی ناایمن به طور منفی با صمیمیت در رابطه عاشقانه کنونی ارتباط داشت . ارتباط معکوسی برای دلبستگی نا ایمن وجود داشت . تحلیل ها مشخص کرد که صمیمیت در رابطه رایج صرفا رابطه میان دلبستگی و درماندگی روان شناختی را به تعادل می رساند . این یافته ها با توجه به سایر
سبک های دلبستگی ، وضوح کمتری داشتند .

بشارت^[۶۹] ( ۲۰۰۳ ) در مطالعه ای نشان داد که زوج هایی که دلبستگی ایمن داشتند ، وابستگی ، اعتماد ، تعهد و رضایت زناشویی بیشتری داشتند و زوج هایی که دارای سبک دلبستگی اجتنابی و دوسوگرا بودند مشکلات بیشتری در روابط زناشویی خود داشتند .

برانت ای ، میکولینسیر ام ، فلوریان وی^[۷۰] ( ۲۰۰۳ ) رضایت زناشویی را در میان مادران دارای کودکان با بیماری قلبی مادرزادی ( CHD ) همراه با سبک دلبستگی آنان بررسی نمودند . نمونه پژوهش شامل ۸۵ مادر که نوزادان دارای بیماری قلبی مادرزادی داشتند دو هفته پس از تشخیص بیماری نوزاد خود به وسیله ی دو متخصص ، سبک های دلبستگی آنان بررسی شد یک سال بعد مادران مقیاس های خودگزارشی و رضایت زناشویی و پرسش نامه وظایف مادری را تکمیل کردند نتایج مشخص کردند که شدت بیماری کودکان و دلبستگی اضطرابی مادران و دلبستگی اجتنابی آنان با رضایت زناشویی کم ، ارتباط دارد . علاوه بر این با وجود این که شدت بیماری و وابستگی اضطرابی ، تاثیرات مستقیمی در رضایت زناشویی دارند. اما تاثیر منفی دلبستگی اجتنابی با ارزیابی مادری در شرایط شدت بیماری و مرحله کنار آمدن با بیماری ارتباط دارد .

ایکرت ^[۷۱]( ۲۰۰۹ ) پژوهشی تحت عنوان بررسی صمیمیت ، انرژی روانی ( لیبیدو ) ، نشانه های افسردگی و رضایت زناشویی در زوج ها پس از زایمان انجام داد . نمونه ۲۱ فردی بود که به تازگی صاحب فرزند شده بودند . طرح پژوهش غیر آزمایش و مقطعی بود و ۶ تا ۲۴ هفته از وضع حمل نوزاد می گذشت و متغیرهایی که مورد بررسی قرار گرفتند ، میزان انرژی روانی ، میزان صمیمیت ، نشانه های افسردگی و متغییرهای جمعیت شناختی بودند که به عنوان پیامدهای رضایت زناشویی مورد تحلیل قرار گرفتند . نتایج حاکی از آن بود که مردان انرژی روانی بالاتری را نسبت به زنان نشان دادند . در حالی که میزان انرژی روانی رابطه مثبتی با رضایت زناشویی در هر دو جنس داشت ، صمیمیت هیجانی بالا می‌تواند تاثیر منفی انرژی روانی پایین را بر رضایت زناشویی کم کند .

بودن ، فیسچر، ونیهاس ^[۷۲]( ۲۰۰۹ ) پژوهشی را تحت عنوان پیش‌بینی رضایت زناشویی در ابتدای رابطه زناشویی و تغییرات بعدی در صمیمیت هیجانی در طی ۲۵ سال مطالعه طولی انجام دادند . نمونه ( ۱۴۴ ) نفر از دانشجویان بود که در ۵ مرحله از یک دوره ۲۵ ساله ، مشخص شد که سطوح بالاتر صمیمیت هیجانی اولیه و تغییر در صمیمیت هیجانی در طول ۸ سال اول ، رضایت زناشویی را پیش‌بینی می‌کند . به طور میانگین ، زنان صمیمیت هیجانی بالاتری را نسبت به مردان در مرحله اول گزارش کردند ، نه تغییر در وضعیت زناشویی و نه جنسیت رابطه میان صمیمیت هیجانی به رضایت زناشویی را در مرحله پنجم تعدیل نکرد .

سیونیلی ^[۷۳]و همکاران ( ۲۰۰۸ ) در پژوهشی تاثیر سنگینی بار مسئولیت بر روی صمیمیت و رضایت زناشویی در زوج های آلزایمر را مورد بررسی قرار دادند . نمونه شامل ۱۰۰ نفر شرکت کننده دارای همسر مبتلا به آلزایمر ( ۳۳ مرد و ۶۷ زن ) با دامنه سنی ۵۵ تا ۸۵ سال را مورد مطالعه قرار دادند . یافته ها نشان داد که میانگین مسئولیت ۵۹/۳۱ ( ۵۱/۱۹ = sd ) بود . میان گروه آزمایش و گروه کنترل در خصوص رضایت زناشویی و صمیمت عاطفی تفاوت وجود داشت .

پاتریک ، سلز ، گیردانو و تول رود^[۷۴] ( ۲۰۰۷ ) نیز در مطالعه ای دیگر به بررسی رابطه میان صمیمیت ، تمایز از خود ، متغیرهای شخصیتی با رضایت زناشویی پرداختند . نمونه پژوهش در برگیرنده ۱۲۴ زوج کارمند بود. نتایج حاکی از است که رابطه مثبت معنی دار میان صمیمیت و رضایت زناشویی وجود دارد . اما رابطه ای میان تمایز از خود و رضایت زناشویی یافت نشد . همچنین رابطه معنی داری میان متغیرهای شخصیتی و رضایت زناشویی به دست آمد .

آلن کوری ^[۷۵]( ۲۰۰۶ ) تاثیر مذهب بر صمیمیت در روابط زناشویی و میزان رضایت زناشویی مورد بررسی قرار داد . نمونه های به کار گرفته در این بررسی ۱۲۳ زوج بودند که حداقل ۵ سال از مدت ازدواجشان می گذشت و به صورت مشخصی به کلیسا می رفتند . نتایج نشان داد که زمانی که تنها از مقیاس دینداری و نیز مقیاس صمیمیت در روابط و رضایت زناشویی استفاده کردیم رابطه مشخصی میان یافته ها پیدا نکردیم اما زمانی که جنسیت به بررسی اضافه شد رابطه مشخصی پیدا شد که آن میزان رضایت زناشویی بود . نتیجه آن بود که دینداری بیشتر در مردان به صورت مشخصی با رضایت زناشویی مرتبط بوده در حالی که این میزان در خانم ها پایین تر نشان داده شد

مارتین و اشبای^[۷۶] ( ۲۰۰۴ ) پژوهشی را تحت عنوان کمال گرایی و ترس از صمیمیت در زمینه رضایت زناشویی انجام دادند که نتایج حاکی از آن بود که کمال گرایی ناسازگار نسبت به غیر کمال گرایان ، به طور معنی داری ترس بیشتری را از صمیمیت در روابط زناشویی از خود نشان دادند . همچنین نتایج حاکی از رابطه چند گانه میان کمال گرایی ، صمیمیت و رضایت زناشویی بود .

گریف و مال هرب^[۷۷] ( ۲۰۰۱ ) رابطه میان صمیمیت و رضایت زناشویی در همسران که در دو مرحله متفاوت از چرخه زندگی خانوادگی قرار داشتند مورد بررسی قرار دادند . نمونه بر روی ۵۷ زوج به اجرا در آمد . آنان دریافتند که تفاوت معنی داری میان زنان و مردان در دو مورد از پنج جنبه صمیمیت تجربه شده ( جنسی و تفریحی ) و همچنین ناهمخوانی جنسی و اجتماعی ( تفاوت میان صمیمیت تجربه شده و صمیمیت دلخواه ) یافت شد . به استثنای صمیمیت اجتماعی تجربه شده توسط زنان ، رابطه مثبتی برای هر دو جنس بین تمامی مؤلفه‌ های صمیمیت تجربه شده و رضایت زناشویی به دست آمد . هیچ گونه تفاوتی از نظر رابطه جنسی تجربه شده و رضایت زناشویی در ارتباط با مراحل تحول خانواده به دست نیامد .

ساندرسون وکانتور^[۷۸] ( ۲۰۰۱ ) در مطالعه ای به بررسی رابطه میان صمیمیت ، رضایت زناشویی الگوهای تعاملات زناشویی مانند حمایت اجتماعی پرداخت . نمونه پژوهش کانتور در برگیرنده ۴۴ زوج بود . نتایج نشان داد که رضایت زناشویی رابطه مثبت معنی داری با میزان صمیمیت در هر دو زوج دارد . همچنین یافته ها حاکی از آن بود که برداشت همسران از صمیمیت واسطه رضایت زناشویی است .

فصل سوم

روش پژوهش

روش پژوهش

با توجه به ماهیت موضوع واهداف مورد نظر از نوع کاربردی و ‌بر اساس شیوه های گردآوری داده ها طرح آن همبستگی است این پژوهش به توصیف شرایط موجود می پردازد وبا استفاده از ابزارهای تحقیق به بررسی رابطه بین وابستگی خاص نسبت به همسر وسبک های دلبستگی به رضایت زناشویی می پردازد.

معرفی متغیرهای مستقل وابسته

۱- متغیر مستقل : وابستگی خاص نسبت به همسر

۲- متغیرهای وابسته : سبک های دلبستگی و رضایت زناشویی

جامعه آماری

جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان متاهل (زن ومرد) رشته‌های نظری دانشگاه علوم و تحقیقات واحد کرمانشاه ‌در سال‌ تحصیلی ۹۳ است. حجم نمونه شامل ۳۵۰ نفر از دانشجویان متاهل این دانشگاه هست.

نمونه و روش نمونه گیری

تعداد ۲۰۰ دانشجوی زن ومرد متاهل رشته‌های نظری دانشگاه علوم تحقیقات کرمانشاه به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده و ‌بر اساس ‌بر مبنای‌ لیست تمام افراد وبراساس جدول مورگان توزیع شده اند .

ابزارهای پژوهش

ابزارهای اندازه گیری در این پژوهش عبارت بودند از :

الف) پرسشنامه وابستگی خاص به همسر

ب) پرسشنامه سبک های دلبستگی سیمپسون

ج) پرسشنامه رضایت زناشویی انپریچ که در زیر به ترتیب به شرح آنان پرداخته خواهد شد.

الف) پرسشنامه وابستگی خاص نسبت به همسر

پرسشنامه وابستگی خاص نسبت به همسر توسط جیل ، اچ راتوس وک .دانیل الیری در سال

( ۱۹۹۷ ) ساخته شد که شامل یک پرسشنامه ویژه زنان و پرسشنامه دیگر آن برای مردان طراحی گردید که هر پرسشنامه شامل ۳۰ سئوال و ۳ مقیاس (دلبستگی مضطربانه ، وابستگی منحصربه فرد ، وابستگی هیجانی ) یعنی برای هر مقیاس ۱۰ سئوال در نظر گرفته شد . هر سئوال ۶ گزینه دارد

( کاملا موافق تا کاملا مخالف) . به هر گزینه بر اساس مفهوم سئوال نمره ۱ تا ۶ تعلق می‌گیرد . چون در پرسشنامه سئوالات مثبت و منفی وجود دارد . در سوالات منفی شیوه نمره گذاری معکوس است ، بدین نحوه که در یک سئوال به گزینه کاملا موافق نمره ۶ داده می شود و در سئوالی دیگر به گزینه مخالف نمره ۶ تعلق می‌گیرد . بر حال نمره ۶ وابستگی افراطی به همسر در هر سئوالی را می رساند و نمره بالا در این پرسشنامه نشانه وابستگی خاص به همسر و نمره پایین نشانه رابطه بهنجار و طبیعی با همسر است . جهت بررسی روایی محتوا یکسری سئوالات جهت تطابق با فرهنگ کشور ایران با در نظر متخصصین تغییر داده شد .

اعتبار پرسشنامه وابستگی خاص نسبت به همسر

اعتبار این آزمون برای ‌نخستین بار در سال ۱۹۹۷ توسط راتوس از طریق تحلیل عاملی انجام گرفت . پس از ترجمه این پرسشنامه از نظر متخصصان مورد بررسی قرار گرفت و بر اساس آن اعتبار صوری آزمون مورد اندازه گیری قرار گرفت . بدین ترتیب که سئوالات پرسشنامه که به زبان لاتین بوده به فارسی بر گردانده شد و سپس سئوالات ترجمه شده مجددا توسط یک متخصص دیگر به لاتین برگردانده شد و مجددأ سئوالات پرسشنامه که به لاتین برگردانده شده بود توسط یک متخصص دیگر به فارسی برگردانده شد و بدین طریق اعتبار محتوای آن انجام گرفت و برای تعیین روایی از دو روش روایی همگرا و تحلیل عوامل تائیدی استفاده شده است .

جدول ۱-۳ ضریب اعتبار مقیاس وابستگی خاص نسبت به همسر در این پژوهش