سولفات سدیم

Na2SO4

۵۰/۲ گرم

متیل ویولت

۱/۰ گرم

فرمالین ۳۷ درصد

۵۰/۷ میلی لیتر

۲-۹-۲- اندازه گیری درصد هماتوکریت خون
برای اندازه گیری درصد هماتوکریت خون لوله های میکروهماتوکریت را تا ۳/۲ ارتفاع آنها از خون حاوی ماده ضد انعقاد پر کرده و یک انتهای آن با خمیر مخصوص مسدود می شود. این لوله ها با دستگاه سانتریفوژ میکروهماتوکریت به مدت ۴ دقیقه و سرعت ۱۲۰۰ دور در دقیقه سانتریفوژ شده و سپس با بهره گرفتن از خط کش مدرج مخصوص در صد هماتوکریت در لوله ها خوانده می شود(طاهری ۱۳۷۰).

( اینجا فقط تکه ای از متن فایل پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

۳-۹-۲- اندازه گیری غلظت هموگلوبین خون
برای اندازه گیری غلظت هموگلوبین خون از روش سیانو مت هموگلوبین با یک محلول استاندارد تجارتی به نام محلول درآبکینز (Drabkins Solution) استفاده می شود (براون، ۱۳۷۰). برای تهیه محلول درآبکینز، محتویات یک ویال از استوکA و یک ویال از استوک B (موجود در کیت آزمایش) را به یک بالن ژوژه ۵۰۰ میلی لیتری وارد کرده و با آب مقطر حجم آن به مقدار استاندارد می رسد. ۲۰ میکرولیت از نمونه خون را با سمپلر به ۵ میلی لیتر از محلول درآبکینز افزوده می شود و پس از ۵ دقیقه آنرا در دور ۱۵۰۰۰ و به مدت ۵ دقیقه سانتریفوژ کرده تا مواد معلق سلولی از آن خارج شود و سپس میزان جذب نوری نمونه و استاندارد مربوطه در طول موج ۵۴۰ نانومتر به وسیله دستگاه اسپکتروفتومتر قرائت می شود و با فرمول زیر غلظت هموگلوبین محاسبه می گردد.
غلظت هموگلوبین (گرم درصد) = ۸/۳۶ * جذب نوری نمونه
۱۰-۲- استرس آنوکسی
انجام این آزمایش در پایان دوره (روز ۶۱) صورت پذیرفت. برای این منظور تانک ۱۰۰۰ لیتری بوسیله توری با چهارچوب چوبی به چند قسمت مساوی تقسیم شد و سپس میزان اکسیژن آب توسط گاز ازت به ppm 3 کاهش داده شد و سپس ۱۵ماهی از هر تیمار (۵ ماهی از هر تکرار) انتخاب و به داخل محفظه های توری داخل تانک انتقال داده شد (شکل ۲-۲) و پس از ۲ ساعت تحمّل شرایط استرسی به طور همزمان اقدام به خونگیری از ماهیان جهت بررسی میزان کورتیزول و گلوکز خون گردید.در طول دوره استرسی میزان اکسیژن در حد ppm 3 نگه داری شد و بعد از ۲ ساعت تحمل شریط استرسی هوادهی و آب ورودی تانک برقرار گردید و تا ۲۴ ساعت میزان تلفات ماهیان ثبت شد.
شکل ۲-۲- تصویر مربوط به تانک و شرایط محیطی استرس کمبود اکسیژن
۱-۱۰-۲- اندازه گیری میزان گلوکز
برای اندازه گیری گلوکز از کیت مربوطه )شرکت پارس آزمون) و به روشEnzymatic, Colorimetric – GOD – PAP (تک نقطه ای با روش فتومتریک) استفاده شد.
محتویات کیت آزمایشی شامل Phosphate buffer, Phenol, 4-Aminoantipyrine, Glucose oxidase, Peroxidase می باشد.
اساس آزمایش به این صورت بود که آب اکسیژنه آزاد شده از گلوکز در مجاورت آنزیم گلوکز اکسیداز، با فنول و ۴-آمینو آنتی پیرین، در مجاورت آنزیم پراکسیداز تشکیل کینونمین می دهد. میزان کینونمین تشکیل شده که به صورت فتومتریک قابل اندازه گیری است با مقدار گلوکز رابطه مستقیم دارد.
Glucose + O2 → Gluconic Acid + H2O2
H2O2 + 4-Aminoantipyrine + Phenol → Quinoneimine + 4H2O
اصول کار به این صورت است که گلوکز سرم تحت تاثیر آنزیم گلوکز اکسیداز (GOD) و در حضور معرف های مربوطه مطابق واکنش زیر اکسید شده و شدت رنگ حاصل که با دستگاه اسپکتروفتومتر ودر طول موج nm 546 سنجیده می شود، نسبت مستقیم با مقدار گلوکز موجود در سرم دارد.
۲-۱۰-۲- روش اندازه گیری کورتیزول:
برای اندازه گیری کورتیزول از کیت i-CHROMA محصول کشور کره جنوبی با بهره گرفتن از دستگاه reader i-CHROMA استفاده شد. روش انجام آزمایش به این صورت بود که ابتدا نمونه های سرم را به نسبت ۱ به ۴ با آب مقطر رقیق نمودیم. میکروتیوبهای حاوی بافر را حدود ۲۰ دقیقه قیل از انجام آزمایش در دمای اتاق نگه داشتیم (حدوداً ۲۵ درجه سانتیگراد) تا کاملاً با محیط هم دما شود. سپس ۳۰ میکرولیتر از نمونه سرمهای رقیق شده به داخل میکروتیوبهای حاوی بافر اضافه و به خوبی هم زده شد. در مرحله بعد ۷۵ میکرولیتر از ترکیب سرم و بافر را داخل خشابی مخصوص کیت ریخته و ۱۰ دقیقه صبر میکنیم. سپس خشابی را داخل دستگاه قرار داده و میزان کوزتیزول را از صفحه نمایش دستگاه قرائت میکنیم. میزان قرائت شده را به نسبت رقّت ضرب میکنیم تا میزان واقعی کورتیزول ( بر حسبnmol/L ) بدست آید.
۱۱-۲- ارزیابی تجربی طعم و بوی ماهیان:
ابتدا تعداد ۱۰ عدد ماهی از تیمار به صورت تصادفی انتخاب کردیم سپس ماهیان را شسته و در داخل ماکرویو به مدت ۱۰ دقیقه می پزیم. (بدون هیچ ماده طعم دهنده ای) و سپس به صورت تجربی توسط ۱۰ نفر (۵ نفر آقا و ۵ نفر خانم) که آشپز یا افرادی بودند که میانگین مصزف ماهی بالایی داشتند مورد ارزیابی قرار گرفت. و نتایج ثبت گردید.
۱۲-۲- فورمول ها و روابط محاسباتی
طول دوره پرورشی(روز)^۱-/ [(وزن اولیه)^۳/۱– (وزن ثانویه)^۳/۱] × ۱۰۰= ضریب رشد روزانه
طول دوره پرورشی(روز)/ [( لگاریتم وزن اولیه(گرم)- لگاریتم وزن ثانویه (گرم) ] × ۱۰۰= میزان رشد ویژه (درصد در روز)
ضریب تبدیل غذایی وزن زنده بدست آمده(گرم) / غذای مصرفی (گرم)=
وزن بدست آمده = ضزیب بازده غذایی× (گرم غذای مصرفی) ^{_ ۱}
(وزن کبد / وزن بدن) ×۱۰۰= شاخص کبدی(%)
[( وزن بدن (گرم)/ وزن توده احشایی(گرم) ] × ۱۰۰= شاخص توده احشایی(%)
گرم وزن بدست آمده = نرخ کارایی پروتئین /گرم
چربی مصرفی
گرم چربی ابقا شده = ارزش تولیدی پروتئین / گرم چربی مصرفی
گرم وزن بدست آمده = نرخ کارایی چربی /گرم چربی مصرفی