۲-۳-۹ قرار داد نسیه

قراردادی است که کالا به صورت فوری به خریدار تحویل داده می شود و بهای آن در تاریخ سررسید به فروشنده پرداخت می شود.

۲-۴صندوق سرمایه گذاری

طی دو دهه ی گذشته صندوق های سرمایه گذاری مشترک از محبوبیت زیادی در بین سرمایه گذاران برخوردار شده اند. در حال حاضر بیش از ۸۰ میلیون نفر در آمریکا در صندوق های سرمایه گذاری سرمایه گذاری کرده‌اند و برای بسیاری از سرمایه گذاران، سرمایه گذاری در بورس به معنای سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری است. در همین راستا در سرتاسر جهان صندوق های سرمایه گذاری به شکل ها و روش های مختلف و به عنوان ابزاری مفید و کارآمد برای سرمایه گذاری در اوراق بهادار شکل گرفته اند. ایران نیز از این قاعده دور نبوده است و در حال حاضر صندوق های متعددی در بازار سرمایه ی ایران در حال فعالیت هستند. در تئوری، سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری بسیار مطلوب و مورد توصیه خبرگان است، ولی در عمل این کار باید با دقت و بررسی عمیق انجام شود. صندوق سرمایه گذاری چیزی نیست جز مجموعه ای از سهام، اوراق مشارکت و سایر اوراق بهادار. در واقع می توان آن را به صورت شرکتی در نظر گرفت که در آن افراد مختلف پول های خود را روی هم می‌گذارند و در سبدی از اوراق بهادار سرمایه گذاری می‌کنند. در نتیجه، به جای سرمایه گذاری در یک سهم یا اوراق مشارکت خاص در یک صندوق سرمایه گذاری مشترک سرمایه گذاری می شود. شما ‌بر اساس قوانین و مقررات مرتبط با پرداخت مبلغی در مجموعه ی سبد سرمایه گذاری می کنید. همین تنوع در سرمایه گذاری سبب کاهش خطر آن می شود و سبب افزایش جذابیت صندوق سرمایه گذاری می شود. صندوق سرمایه گذاری به سه روش به سرمایه گذاران خود سود می‌دهد:

۱٫ سود ناشی از معاملات سهام یا اوراق مشارکت موجود در سبد سرمایه گذاری.

۲٫ سود نقدی سهام و یا بهره ی پرداخت شده به اوراق مشارکت موجود در سبد سرمایه گذاری.

۳٫ افزایش ارزش سهم سرمایه گذار در صندوق سرمایه گذاری که سرمایه گذار می‌تواند با فروش سهم خود در صندوق سود کسب کند.

معمولاً صندوق ها این امکان را به فراهم می‌کنند که به جای دریافت سود نقدی، آن را دوباره در خود صندوق، سرمایه گذاری شود.

به اعتقاد برخی از تاریخ‌دانان، صندوق سرمایه‌گذاری مشترک اولین بار در سال ۱۸۲۲ و در کشور هلند معرفی شد. البته ‌در مورد زمان و مکان دقیق ایجاد این صندوق‌ها اتفاق نظری و جود ندارد. مفهوم صندوق سرمایه‌گذاری مشترک در سال ۱۸۴۹ در سوئیس و در دهه ۱۸۸۰ در اسکاتلند مطرح شد. بعد از آنکه در بریتانیا و فرانسه مورد توجه قرار گرفت، در دهه ۱۸۹۰ در ایالات متحده معرفی و در دهه ۱۹۲۰ محبوبیت این صندوق‌ها به اوج خود رسید. اولین صندوق سرمایه‌گذاری به شکل امروزی در سال ۱۹۲۴ در شهر بوستون آمریکا تشکیل شد.

بر اساس قانون بازار اوراق بهادار جمهوری اسلامی ایران (ماده ۱ بند ۲۰)، صندوق سرمایه گذاری به شرح زیر تعریف شده است: نهادی مالی است که فعالیت اصلی آن سرمایه گذاری در اوراق بهادار می‌باشد و مالکان آن به نسبت سرمایه‌گذاری خود، در سود و زیان صندوق شریک‌اند.

صندوق‌های سرمایه‌گذاری واسطه‌های مالی هستند که منابع مالی اشخاص و شرکت‌ها را جمع‌ آوری کرده و در سبد متنوعی از اوراق بهادار سرمایه گذاری می‌کنند. افرادی که سهام صندوق‌های مشترک سرمایه‌گذاری را خریداری می‌کنند همان مالکان یا سهام‌داران هستند. وجوه دریافتی از اینگونه افراد در ترکیب متنوعی از اوراق بهادار شامل سهام، اوراق قرضه، ابزارهای کوتاه مدت بازار پول و دارایی‌های دیگر سرمایه‌گذاری می‌شوند.

۲-۴-۱ مزایای صندوق های سرمایه گذاری مشترک

۱٫ مدیریت حرفه ای: یکی از مزایای مهم صندوق های سرمایه گذاری آن است که توسط گروهی از تحلیل گران و افراد حرفه ای مدیریت می‌شوند و همین مسئله نکته ی بسیار مهمی برای سرمایه گذاران به ویژه سرمایه گذاران خرد و غیر حرفه ای به شمار می رود.

۲٫ تنوع: ‌بر اساس تئوری های مالی با افزایش تنوع در سرمایه گذاری می توان خطر سرمایه گذاری را کاهش داد و کاهش قیمت یک سهم را با افزایش در سایر اوراق بهادار جبران کرد. معمولاً سبد صندوق های سرمایه گذاری بزرگ حاوی ده ها سهم و یا اوراق مشارکت متنوع است تا خطر سرمایه گذاری به حداقل برسد.

۳٫ سادگی: سرمایه گذاری در صندوق های سرمایه گذاری ساده است و نیازی به تحلیل های پیچیده ندارد.

۴٫ نقدشوندگی: یکی از مهمترین ویژگی های هر سرمایه گذاری، قابلیت تبدیل وجه نقد شدن آن در زمانی است که سرمایه گذار به هر دلیل تصمیم به تغییر موضع سرمایه گذاری خود می‌گیرد. با توجه به ارکانی که در صندوق های سرمایه گذاری مشترک در سهام پیش‌بینی شده است سرمایه گذاران در هر زمان می‌توانند با توجه به خالص ارزش روز دارایی های موجود در صندوق و پس از کسر هزینه های مربوطه، تمام یا تعدادی از واحدهای سرمایه گذاری خود را به وجه نقد تبدیل نموده، اصطلاحا ابطال نمایند.

۲-۴-۲ معایب صندوق های سرمایه گذاری مشترک

۱٫ مدیریت حرفه ای: همان‌ طور که مدیریت حرفه ای یکی از مزایای صندوق های سرمایه گذاری است یکی از معایب آن نیز به شمار می رود. چون مدیران حرفه ای ممکن است به فکر منافع خود باشند و همواره در جهت بهتر شدن بازده ی سرمایه گذاران عمل نکنند (به ویژه اگر درآمد آن ها ارتبط چندانی با سود صندوق نداشته باشد.)

۲٫ تنوع زیاد: تنوع بیش از حد ممکن است سبب کاهش بازده ی سرمایه گذار شود زیرا اگر در یک سهم سود زیادی کسب کنید به دلیل آنکه آن سهم بخش کوچکی از سبد را تشکیل می‌دهد، بازده ی شما تغییر چندانی نخواهد داشت.

۲-۵ انواع صندوق های سرمایه گذاری مشترک

صندوق های سرمایه گذاری در اوراق بهادار که تاکنون در ایران راه اندازی شده اند از تنوع زیادی برخوردار هستند. صندوق های مذکور با توجه به ارکان و ترکیب دارایی های خود که در امیدنامه هر صندوق اعلام می شود، به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند. امروزه صندوق های سرمایه گذاری در اوراق بهادار فعال در بازار سرمایه ایران در سه مرحله قابل طبقه بندی است.

در نگاه اول از بعد حداکثر و حداقل تعداد واحدهای سرمایه گذاری مجاز برای صدور، صندوق های سرمایه گذاری در اوراق بهادار به دو نوع به شرح زیر طبقه بندی می‌شوند:

صندوق های سرمایه گذاری در اندازه کوچک

صندوق های سرمایه گذاری در اندازه بزرگ

پس از مشخص شدن نوع طبقه هر صندوق سرمایه گذاری از بعد اندازه کوچک یا بزرگ، بر اساس میزان ترکیب دارایی های صندوق و نصاب های هر سرمایه گذاری در اوراق بهادار مختلف، به سه نوع به شرح زیر طبقه بندی می‌شوند:

صندوق سرمایه گذاری در سهام

صندوق سرمایه گذاری در اوراق بهادار با درآمد ثابت

صندوق سرمایه گذاری مختلط