بند چهارم : برنامه ریزی در تولید در گرو ارتقای قراردادهای آتی
راه اندازی معاملات آتی، در بخش تولید نیز، نظم و انضباط را ایجاد نموده و جلوگیری از به هدر رفتن منابع اقتصادی و ایجاد بهره وری می کند، بدین معنی که معامله گران در بازارهای آتی و تعداد قراردادهای خرید و فروش در بورس به منزله میزان الحراره جامعه عمل کرده و بهترین راهنما برای برنامه ریزی تولید یا عدم تولید کالای مورد نظر در کشور در مقایسه با موجودی فعلی و تولید سال قبل را نشان خواهند داد.
بنابرین معاملات آتی بر پایه دانایی محوری بنا شده و سمبل بورس های آتی در دنیا دو مجسمه گاو و خرس است. گاو مظهر شیرده و به معنی بازاری است که در آن سود وجود دارد و قیمت ها به سمت افزایش در حرکت است و به نفع خریدار است که معامله کند و مجسمه خر نیز مظهر ضرر و زیان است و به فروشنده اخطار می‌کند بازار به طرف کاهش قیمت در حرکت است و توصیه می شود که او سریعا فروش را انجام دهد و از زیان بیشتر جلوگیری کند.
لذا کسانی که وارد معاملات آتی می‌شوند، باید بدانند سود و زیان در ذات این بازار نهفته است، هرقدر شناخت از اصول بازار آتی ها بیشتر باشد، بیشتر می توان از این بازار بهره برد. برای رسیدن به این سطح دانش، بورس کالای ایران نیاز به اخذ اطلاعات از بورس های جهانی دارد و بسترسازی آن نیز از طریق مبادلات تجاری و امضای تفاهم نامه ها فراهم می شود.[۶۱]
فصل چهارم : لزوم بستر سازی اقتصادی و حقوقی در راستای الحاق به سازمان تجارت جهانی
گفتار اول: عضویت کشورهای جهان در سازمان
عضویت در سازمان تجارت جهانی مستلزم پذیرفتن اصول و معاهدات متعددی است که مورد قبول کشورهای عضو قرار گرفته‌است.همان طوری که عنوان شد این مراحل شامل تقاضای عضویت، پذیرش درخواست (الحاق به عنوان عضو ناظر)، تدوین گزارش سیاست‌های تجاری کشور، تشکیل گروه کاری الحاق و در نهایت مذاکرات دوجانبه و چندجانبه‌ای به منظور تعیین شرایط عضویت و حصول توافق برای الحاق می‌باشد. هم اکنون سازمان تجارت جهانی ۱۵۳ عضو دارد ( نزدیک به تمامی ۱۲۳ کشوری که در اجلاس اروگوئه شرکت کردند , امروز در این سازمان عضو دائم شده اند ) بیست و هفت بخش از اتحادیه اروپا نیز به عنوان نمایندگان اتحادیه حضور دارند اعضا می بایست در طی مراوداتی با دیگر کشورهای عضو تعامل داشته باشند و لزوم عضویت در سازمان این امر را تأیید نمی‌کند که کشورها می‌توانند در منطقه اقلیمی خود خودکفا باشند و یا به استقلال دیگر کشورها صدمه‌ای وارد بیاورند [۶۲].
بند اول : سابقه درخواست عضویت ایران
به دنبال ارائه درخواست دولت ایران مبنی بر الحاق به سازمان تجارت جهانی، شورای عمومی سازمان تجارت جهانی می بایست مطابق روال الحاق سایر کشورها این درخواست را مورد تصویب قرار می‌داد. اما به دلیل مخالفت ایالات متحده آمریکا با طرح درخواست الحاق ایران در شورای عمومی سازمان جهانی تجارت، مدیرکل سازمان تجارت جهانی طی نامه‌ای در تاریخ چهارم مرداد ۱۳۷۵ پیشبرد درخواست عضویت کشورمان در سازمان‌جهانی تجارت و حصول اجماع میان اعضای سازمان را به انجام رایزنیهای بیشتر موکول نمود. به این ترتیب تشکیل گروه کاری که زمینه ساز مذاکره رسمی ایران با سازمان جهانی تجارت است، برخلاف رویه عمومی این سازمان، متوقف ماند.درخواست الحاق ایران تا نزدیک به ۵ سال بعد در دستور کار جلسات شورای عمومی قرار نگرفت. در این فاصله به منظور جلب حمایت کشورهای عضو سازمان‌جهانی تجارت پیرامون آغاز مذاکرات الحاق کشورمان به این سازمان، سفیر ایران در ژنو و برخی دیگر ازسفرای جمهوری اسلامی ایران با نمایندگان و مقامات کشورهای مختلف ملاقاتهایی به عمل آوردند که طی آن این کشورها حمایت خود را از مذاکره برای عضویت ایران در سازمان فوق الذکر ابراز داشتند. همچنین وزیر بازرگانی و نیز نماینده تام‌الاختیار تجاری جمهوری اسلامی ایران ملاقاتهای متعددی با مقامات مختلف داشتند که در اکثر قریب به اتفاق این ملاقات‌ها، مقامات کشورهای مختلف ضمن تأکید براصل جهانشمول بودن سازمان جهانی تجارت، از عضویت کشورمان در این سازمان استقبال نمودند.سرانجام به دنبال ملاقات نماینده تام الاختیار تجاری جمهوری اسلامی ایران با سفیر مصر در سازمان جهانی تجارت در حاشیه اجلاس دهم آنکتاد در بانکوک و با پیگیری‌های بعدی نماینده دایم ایران در ژنو در خصوص نحوه اقدام برای آغاز مذاکرات الحاق کشورمان، اقداماتی توسط گروه غیر رسمی کشورهای در حال توسعه در سازمان مذکور به ریاست سفیر مصر جهت طرح درخواست عضویت کشورمان در شورای عمومی سازمان جهانی تجارت آغاز شد.
