[۱۲] (۳-۱۳)
که در آن بر حسب هرتز و بر حسب متر میباشد.
فرمول تجربی میرایی
بر اساس ارزیابی آماری کاهش لگاریتمی میرایی در پل‌های راه آهن، میتوان روابط تجربی زیر را برای پل‌های فولادی پیشنهاد کرد:
(( اینجا فقط تکه ای از متن درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. ))
برای پل‌های فولادی L >20m،
[۱۲] (۳-۱۴)
برای پل‌های فولادی L <20m،
[۱۲] (۳-۱۵)
۳-۲- آئین نامه‌ایران
۳-۲-۱- نشریه ۳۹۵: دستورالعمل طراحی پل‌های فولادی [۸]
این آئین نامه حداقل ضوابط و مقررات لازم را برای طرح، محاسبه و اجرای پل‌های فولادی تعیین می کند و مشتمل بر روش طرح و محاسبه با تنشهای مجاز (روش ارتجاعی) میباشد. شایان ذکر است که این نشریه بر اساس آئین نامه آشتو[۶۳] نوشته شده است.
طبق این آئین نامه، نیروهای داخلی و تنش اعضا و وسایل اتصال در سازه تحت اثر بارهای وارده باید توسط یکی از روشهای شناخته‌شده تحلیل الاستیک سازه تعیین شود. در ادامه تمام روابط محاسبه نیروهای داخلی و ضوابط کنترلی در طراحی آورده شده اند.
بر اساس این نشریه، اعضای خرپا به صورت زیر نام‌گذاری میشوند :
شکل (۳-۶) مهار بندی خر پاها [۸]
تنشهای کششی مجاز
در اعضای کششی تنش کششی مجاز نباید از ۰.۵۵Fy بر روی سطح مقطع کل یا از ۰.۴۶Fu بر روی سطح مقطع مؤثر خالص تجاوز کند که Fy تنش تسلیم و Fu تنش نهایی مصالح میباشد.
تنشهای خمشی مجاز
تنش فشاری مجاز ناشی از خمش در تارهای انتهایی اعضای خمشی که نسبت به صفحه جان خود دارای تقارن بوده و در همین صفحه بارگذاری شده اند برابر است با :
[۸] (۳-۱۶)
که در رابطه فوق :
= تنش مجاز بال فشاری (kg/cm2)
= تنش تسلیم فولاد مصرفی (kg/cm2)
= طول قسمتی از بال فشاری که در جهت عرضی اتکا ندارد (cm)
= عرض بال فشاری (cm)
= لاغری مرز بین کمانش ارتجاعی و غیر ارتجاعی
[۸] (۳-۱۷)
= ضریب ارتجاعی فولاد (kg/cm2)
آئین نامه آشتو اجازه نمیدهد طول L آن قدر زیاد شود که امکان کمانش ارتجاعی بال فشاری ممکن شود. طول L باید در رابطه زیر صدق کند :
[۸] (۳-۱۸)
برای فولاد نرمه Fy=2400 Kg/cm2، روابط (۳-۱۶) تا (۳-۱۸) به صورت ساده‌شده زیر در میآیند:
[۸] (۳-۱۹)
بجای استفاده از رابطه (۳-۱۹) تنش خمشی مجاز را میتوان از رابطه زیر محاسبه کرد:
[۸] (۳-۲۰)
= اساس مقطع تیر حول محور قوی نسبت به بال فشاری (cm3)
= تنش تسلیم فولاد تیر (kg/cm2)
= فاصله تکیه‌گاه‌هایی که از تغییر مکان جانبی یا پیچیدن بال فشاری جلوگیری می کند (cm)
= سطح مقطع بال فشاری (cm2)
= ضریب یکنواختی نمودار لنگر خمشی که از رابطه زیر تعیین میگردد :
[۸] (۳-۲۱)
در رابطه فوق لنگر کوچک‌تر و لنگر بزرگ‌تر در دو انتهای طول آزاد (بدون تکیه‌گاه جانبی) است که نسبت به محور قوی مقطع در نظر گرفته می شود. در صورتی که و باعث انحنای مضاعف شوند، نسبت مثبت، و در حال تیکه باعث انحنای ساده شوند، این نسبت منفی به حساب می آید.
اگر لنگر خمشی در بین این دو انتهای آزاد، مقداری بزرگ‌تر از لنگرهای دو انتها به خود بگیرد، برابر ۱ محسوب می شود.
= ممان اینرسی بال فشاری نسبت به محور قائم مار بر صفحه جان (cm4)
= ارتفاع کلی مقطع
= ثابت سنت ونانت مقطع تیر طبق رابطه زیر (cm4)
[۸] (۳-۲۲)
= فاصله دو نقطه مهارشده (cm)
تنشهای مجاز خمشی نسبت به محور ضعیف (برای اعضا با مقطع I، تسمهها و ورقها) از رابطه زیر به دست می آید:
[۸] (۳-۲۳)
تنشهای فشاری مجاز
در این بخش تنشهای فشاری مجاز اعضای فشاری، شامل ستونها و اعضای فشاری خرپاها که تحت اثر فشار محوری قرار دارند معرفی میشوند.
ضریب لاغری
در اعضایی که ملاک طراحی آنها نیروی فشاری است، ضریب لاغری KL/r نباید از ۱۲۰ برای اعضای اصلی و ۱۴۰ برای اعضای فرعی تجاوز نماید و اگر نیروی کششی ملاک است، ضریب لاغری L/r نباید از ۲۰۰ برای اعضای اصلی و ۲۴۰ برای بادبندها تجاوز کند. اعضای کششی با پیش تنیدگی کافی مستثنی از این قاعده میباشند. لاغری اعضای کششی که تحت تنشهای معکوس قرار میگیرند، نباید از ۱۴۰ تجاوز نماید. L طول مهار نشده عضو از مرکز ثقل دو نقطه مهار بندی عرضی یا مرکز ثقل دو اتصال عضو در نظر گرفته می شود.
تنش مجاز
در اعضای فشاری که اجزاء مقطع شرایط کمانش موضعی را برآورده مینمایند، تنش مجاز فشاری از روابط زیر تعیین میگردد:
