– ر.ک. به: بخش دوم پژوهش، فصل اول، مبحث اول (اعتبار اصولی)، گفتار دوم (دلایل موافقان)، بند دوم، بند «ب». ↑
– G. Viney, Traite de droit civil, sous la direction de J. Ghestin, Les obligations, Introduction, a la responsabilite, 2^e e., L. G. D. J., 1995, p. 305, Cited by: James Carnie & Clendon Feeney, Contractual limitation liability – Allocation of risks and benefits, 2006, pp 9-12 . ↑
-Ph. Le Tourneau et L.Cadiet, Droit de la responsabilite, Dalloz, 1996, n. 502, cited by: Blake D. Morant, Contracts Limiting Liability, Tulane Law Review, Vol 69, N. 3, 1995, p. 729-732 ↑
– ماده ۷۱۹ قانون آئین دادرسی مدنی سابق مقرر می‌داشت: «… خسارات تأخیر تأدیه معادل صدی ۱۲ محکوم‌به در سال است و اگر علاوه بر این مبلغ، قراردادی به عنوان وجه التزام یا مال‌الصلح یا مال الاجاره و هر عنوان دیگری شده باشد، در هیچ مورد بیش از صدی ۱۲ در سال نسبت به مدت تأخیر حکم داده نخواهد شد لیکن اگر مقدار خسارت کمتر از صدی ۱۲ معین شده باشد به همان مبلغ که قرار داده شده است حکم داده خواهد شد.» ↑
– جهت دریافت متن کامل قانون مدنی فرانسه ر.ک. به :
France Civil Law, < http://www.4shared.com/document/ef2B7qwg/Civill_LAW.html&gt; ↑
– ر.ک. به: بخش دوم پژوهش حاضر، فصل دوم، مبحث اول، گفتار اول (عدم نفوذ شروط عدم مسئولیت بر مبنای شدت رفتار مدیون (تقصیر عمدی و سنگین مدیون)، بندهای اول، دوم و سوم. ↑
۲- David Yates, op. cit. p. 75. ↑
– محمود کاظمی، آثار رضایت زیان دیده در مسئولیت مدنی، پایان نامه کارشناسی ارشد حقوق خصوصی، دانشگاه تهران، ۱۳۷۷، ص ۱۶ به بعد. برای توضیح این موارد و دیدن اصطلاحات دیگر نیز به همین منبع مراجعه شود. ↑

( اینجا فقط تکه ای از متن پایان نامه درج شده است. برای خرید متن کامل فایل پایان نامه با فرمت ورد می توانید به سایت feko.ir مراجعه نمایید و کلمه کلیدی مورد نظرتان را جستجو نمایید. )

– Limpens, R. M. Kruithof & A. Meinertzhagen-Limpens, “Lialility for One’s Own Act” , Int. Encyc. Comp. Law, Vol. XI, Ch. 2, n. 275, Cited by: Franco Ferrari, Compartive Remarks on Liability for One’s Own Acts, 1993, p. 15.
↑
– G. Eorsi, The Validity Of Clauses Excluding Or Limiting Liability, in repports genereaux au ix congres international de droit compare, Bruxelles, 1997, p. 213, Cited by : Enrico Forlini, Clauses Limiting Or Excluding A Manufacturer’s Or Seller’s Liability: Their Validity And Applicability Under The Quebec Civil Code And The Consumer Protection ACT, Fasken Martineau, pp. 4,6. ↑
– ماده ۳۰ قانون مدنی ایران مبین این موضوع است. ↑
– Section 2(3) : “Where a contract term of notice purports to exclude or restrict liability for negligence a person’s agreement to or a awarness of it is no of itself to be taken as indicating his voluntary acceptance of any risk”.
متن ماده و متن قانون شروط ناعادلانه قرارداد در انگلیس، قابل استخراج از آدرس اینترنتی :
>http://tenconsultancy.co.uk/law/index.php?option=com_content&view=article&id=97:unfair-contract-terms-act-1977&catid=68:exclusion-clauses–the-common-law-and-ucta-1977&Itemid =53>
Office of fair trading, Unfair contract terms guidance, 2008, pp. 13-16. جهت توضیحات تکمیلی ر.ک. به:
http://www.oft.gov.uk/shared_oft/reports/unfair_contract_terms/oft311.pdf قابل استخراج از آدرس اینترنتی: ↑
۲- David Yates, op. cit. p. 55. ↑
– برای دیدن یک بررسی انتقادی درباره این مقام ر.ک. به: دکترناصر کاتوزیان، مسئولیت مدنی، الزام‌های خارج از قرارداد- ضمان قهری، چاپ اول، انتشارات دانشگاه تهران، شماره ۱۶۴ به بعد؛ محمود کاظمی، پایان نامه پیشین، ص۳۰۶ به بعد؛ دکتر حسن جعفری تبار، از آستین طبیبان: قولی در مسئولیت مدنی پزشکان، مجله دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، شماره ۴۱، ۱۳۷۷، ص۵۶ به بعد. ↑
– محمود کاظمی، پایان نامه پیشین (آثار رضایت زیان دیده در مسئولیت مدنی)، ص ۶۷ به بعد. ↑
– دکتر محمد اشتری، مقاله پیشین، ص ۸۵. ↑
– محمود کاظمی، همان منبع، ص ۳۳۶. ↑
– دکتر محمد اشتری، همان منبع، همانجا. ↑
– دکتر ناصر کاتوزیان، منبع پیشین (مسئولیت مدنی)، شماره ۱۳۹. ↑
– محمود کاظمی، پایان نامه پیشین، ص ۱۳۰ به بعد. ↑
– مفهوم ماده ۷۵۶ قانون مدنی. ↑
– ر.ک. به: بخش دوم پژوهش، فصل اول، مبحث اول (اعتبار اصولی شروط محدودکننده و ساقط کننده مسئولیت)، گفتار دوم (دلایل موافقان)، بند دوم، بند «ب»، بند ۳ . ↑
۱- Treitel, op. cit, p. 235. ↑
– پرونده و تحلیل رأی، استخراج شده از سایت <http://en.wikipedia.org> به آدرس اینترنتی:
http://en.wikipedia.org/wiki/Thompson_v_T_Lohan_(Plant_Hire)_Ltd ↑
۱- Treitel, op. cit, p. 235. ↑
-B. D. Morant, Contracts Limiting Liability, Tulane Law Review, Vol 69, N. 3, 1995, p. 729.
متن مقاله «قراردادهای محدودکننده مسئولیت»، نوشته «بلیک مورانت» در ۶۵ صفحه -از صفحات ۷۱۶ لغایت ۷۷۹- که در نگارش این پژوهش از آن بسیار استفاده شده است، قابل استخراج از سایت: <www.ebooksbrows.com> به آدرس کامل اینترنتی:
<http://ebookbrowse.com/gdoc.php?id=61377171&url=83f4a29bc722bb9ed72a761c8028e449> ↑
– Section 4 (of the Unfair Contract Terms Act). Unreasonable indemnity clauses- (1) A person dealing as consumer cannot by reference to any contract term be made to indemnify another person (whether a party to the contract or not) in respect of liability that may be incurred by the other negligence or breach of contract term unless it satisfies the requirement of resonableness.
(۲) This section applies whether the liability in question.
(a) is directly that of the person to be indemnified or is incurred by him vicariously
(b) is to the person dealing as consumer or to some one else. ر.ک. به: پاورقی شماره یک صفحه ۷۳. ↑
۲- Treitel, op. cit. p. 235. ↑
– در مورد مسئو‌لیت نوعی کارفرما در برابر کارگر در قبال زیان‌های ناشی از کار در حقوق ایران ر.ک. به: دکتر ناصر کاتوزیان، منبع پیشین (مسئو‌لیت مدنی)، شماره۲۵۳ . ↑
– دکتر ناصر کاتوزیان، حقوق مدنی، نظریه عمومی تعهدات، چاپ اول، نشر یلدا، ۱۳۷۴، ش ۲۵۳؛ دکتر جعفر جعفری لنگرودی، منبع پیشین (دائر المعارف حقوق مدنی و تجارت)، ص ۶۷۴ و بعد. (در این منابع در خصوص امکان اقامه چنین دعوایی نیز بحث شده است.) ↑
– ماده یک قانون بیمه اجباری مسئولیت مدنی دارندگان وسایل نقلیه موتوری زمینی در مقابل اشخاص ثالث. ↑
۱- B. D. Morant, op. cit. p. 773. ر.ک. به: پاورقی صفحه ۷۹.
↑
۱- B. D. Morant, op. cit. p. 733. ↑
۱- B. D. Morant, op. cit. p. 734,735. ↑
– ر.ک. به: بخش دوم، فصل اول، مبحث اول (اعتبار اصولی شروط… )، گفتار اول (دلایل مخالفان- نظم عمومی). ↑