امین مستقل[۵۷]: دارایی های صندوق ( شامل: سهام، اوراق قرضه یا وجوه نقد) توسط یک شخص ثالث که معمولاًً یک بانک یا یک شرکت امین سرمایه گذاری است نگهداری می شود که وظیفه حفاظت فیزیکی از دارایی های مالی صندوق را بر عهده دارد. امین همچنین وظیفه انجام پرداخت ها و دریافت های مبادلات اوراق بهادار را بر عهده دارد.
عامل انتقال[۵۸]: عامل انتقال وظیفه فروش و باز خرید واحد های سرمایه گذاری صندوق، نگهداری دفاتر، محاسبه روزانه NAV ، پیگیری امور مربوط به سود نقدی و منفعت سرمایه را بر عهده دارد. عامل انتقال، معمولاً یک بانک یا یک شرکت امین است. معمولاً صندوق های هم خانواده به مثابه عامل انتقال خود، عمل میکنند.
توزیع کننده[۵۹]: معمولاً شرکت مدیریت، یک توزیع کننده را برای توزیع واحد های سرمایه گذاری به سرمایه گذاران انتخاب میکند. توزیع کننده میتواند به صورت عمده فروش ، فروش به کارگزاران برای ارائه به سرمایه گذاران و یا به صورت خورده فروش اقدام نمایند.
کتابچه پذیره نویسی صندوق سرمایه گذاری: کتابچه پذیره نویسی یک سند قانونی است که اطلاعات کلیدی را ارائه می کند. کتابچه پذیره نویسی به اکثر سوالات سرمایه گذارانی که خواستار سرمایه گذاری در صندوق اند، جواب میدهد. طبق قانون، تمامی صندوق هاملزم به ارائه کتابچه پذیره نویسی و بازنگری سالیانه آن میباشند. موارد مهمی که در کتابچه پذیره نویسی بایستی درج گردد عبارتند از:
بیان دقیق اهداف سرمایه گذاری صندوق
توصیف خط مشی های سرمایه گذاری. برای مثال، انواع اوراق بهاداری که میتواند خریداری شود، چگونگی ترکیب دارایی های صندوق و حدودی که مدیر صندوق میتواند از حق اختیار معامله و قرار داد تحویل آتی استفاده نمایند.
محدودیت های سرمایه گذاری و یا اقداماتی که صندوق نمی تواند انجام دهد.
هزینه های مبادلاتی: SEC برای بیان هزینه ها از فرضی به نام جدول استاندارد هزینه ها استفاده می نمایند.
عملکرد صندوق، بر اساس اطلاعات مربوط به EPS ، تغییرات سرمایه و جدول نسبت های مالی.
توضیح دقیق ریسک پرتفوی سرمایه گذاری.
چگونگی خرید و باز خرید واحد های سرمایه گذاری.
خدمات ارائه شده ، همانند تلفن رایگان، طرح های خودکار خرید واحد های سرمایه گذاری، طرح های برداشت و برنامه های مالیاتی.
اطلاعات مربوط به مشاوره صندوق و هزینه های آن.
نام و آدرس هیئت امنا صندوق، عامل انتقال و عامل توزیع سود نقدی.
فهرستی از سود نقدی و منفعت سرمایه توزیع شده و هزینه های مالیاتی سرمایه گذار.
اطلاعات مربوط به دیگر پرتفوی های موجود در صندوق های خانواده(گالاگردرا و سیلواپول، ۲۰۰۹).
بخش سوم: مفاهیم عدم تقارن اطلاعاتی و پیامدهای آن
۲-۱۶)عدم تقارن اطلاعات و کارایی بازار
عدم تقارن اطلاعات زمانی ایجاد می شود که سهامداران به اطلاعات محرمانه ای که مدیران شرکت در اختیار دارند، دسترسی نداشته باشند. وجود اطلاعات کافی در بازار و انعکاس بموقع و سریع اطلاعات بر روی قیمت اوراق بهادار ارتباط تنگاتتگی با کارایی بازار دارد. در بازار کارا، اطلاعاتی که در بازار پخش می شود به سرعت بر قیمت تاثیر میگذارد. در چنین بازاری، قیمت اوراق بهادار به ارزش ذاتی آن نزدیک است. به عبارت دیگر ویژگی مهم بازار کارا این است که قیمت تعیین شده در بازار، شاخص مناسبی از ارزش واقعی اوراق بهادار است. بازار کارا باید نسبت به اطلاعات حدید حساس باشد. اگر اطلاعات تازه ای به اطلاعات عموم میرسد، قیمت سهام عادی شرکت متناسب با جهت اطلاعات یاد شده تغییر خواهد کرد. اگر بازار نسبت به اطلاعات جدید بی تفاوت باشد و عکس العمل لازم را نشان ندهد، یعنی تحلیل کننده ای در بازار برای ارزیابی و بررسی اثر اطلاعات جدید بر قیت نباشد، طبعا” آن بازار کارایی نخواهد داشت(رضازاده و آزاد، ۱۳۸۷).
جیانگ و کیم(۲۰۰۰) بیان داشتند که در شرکت هایی که سهامداران آن ها را نهادها و شرکت های دیگر تشکیل میدهند، اطلاعات داخلی با ارزش درباره چشم اندازهای تجاری آتی شرکت و همچنین استراتژی های تجاری آن، از طریق ارتباط مستقیم بین مدیران و شرکت های مالک عمده سهام به طور انحصاری در اختیار قرار میگیرد. این انتقال اطلاعات اغلب از طریق کانال هایی همانند اعضای مشترک هیات مدیره در اختیار شرکت های سهامدار قرار میگیرد و از این طریق اکثر شرکت های سرمایه گذار به این اطلاعات دسترسی پیدا میکنند. لذا رواج مالکیت شرکت ها توسط شرکت های دیگرمی تواند نقش اساسی در کاهش میزان عدم تقارن اطلاعات بین مدیران و سرمایه گذاران برون شرکتی و در نتیجه کارایی بازار سرمایه در مورد اطلاعات آن ها داشته باشد.
عبده تبریزی و جهانخانی (۱۳۷۲) در مورد ویژگی بازارکارا بیان می دارند: افراد مطلع در بازار وجود دارند و این افراد با اطلاعاتی که دارند بازار را به کارایی می رسانند. اما آن ها نمی توانند از اطلاعات و دانش افزونشان نتایج بهتر و سود بیشتری به دست آورند. در این محیط فرد متخصص تر و آگاه تر از فرد عامی سود بیشتری نمی برد و افراد نا وارد در بازار کارا مغبون نمی شوند. قیمت بازار طوری تعیین می شود که منعکس کننده تمام اطلاعات خوب و بد است. در بازار کارا، تعدیل قیمت ها به سرعت انجام می شود. در این بازار افراد زیادی حضور دارند که اطلاعات را دریافت و ارزیابی و ارزش آن را پیدا میکنند و به فوریت اقدام به خرید و فروش میکنند. اقدام فوری آن ها باعث می شود که اطلاعات موجود دقیقا” و به سرعت روی قیمت ها انعکاس یابد. یکی از معیارهای سنجش کارایی بازار، تعیین نوع اطلاعاتی است که در قیمت اوراق بهادار منعکس است که عبده و جهانخانی سه سطح به شرح زیر برای آن مطرح نموده اند:
۲-۳-۱- شکل ضعیف- در این سطح از کارایی، قیمت های اوراق بهادار فقط اطلاعاتی را منعکس می نمایند که با قیمت های گذشته ارتباط دارد و از توالی تاریخی قیمت ها حاصل می شود. این اطلاعات بلافاصله در قیمت های جاری منعکس میشوند. در این حالت فرض می شود قیمت اوراق بهادار فقط منعکس کننده اطلاعات تاریخی است. پس شکل ضعیف کارایی میگوید که با مطالعه روند تاریخی قیمت سهام، قادر نیستیم آینده را پیشبینی نماییم و قیمت سهام روند خاصی ندارد.
۲-۳-۲- شکل نیمه قوی- در این سطح از فرضیه، قیمت سهام منعکس کننده همه اطلاعات عام و منتشر شده است. در اینجا اطلاعات عام محدود به قیمت های گذشته نیست و در برگیرنده هر اطلاعی در باره عملکرد شرکت و مشخصات صنعتی است که آن شرکت در آن فعالیت میکند. در بازار کارا در شکل نیمه قوی قیمت بلافاصله با ورود اطلاعات جدید متاثر می شود. چنین کارایی کمک بزرگی به سرمایه گذاران می کند. به ویژه آنهایی که حضوری کافی در بورس ندارند و نیز برای کسانی که شناختی همه جانبه از امور مالی ندارند.